Þann 18. september tilkynnti bandaríski seðlabankinn um verulega 50 punkta vaxtalækkun, sem hóf opinberlega nýja lotu peningalegrar slökunar og batt enda á tveggja ára aðhald. Ferðin varpar ljósi á viðleitni Fed til að takast á við þær miklu áskoranir sem hægari hagvöxtur í Bandaríkjunum stafar af.
Allar breytingar á bandarískri peningamálastefnu koma frá stærsta hagkerfi í heimi og hafa óhjákvæmilega víðtæk áhrif á alþjóðlega fjármálamarkaði, viðskipti, fjármagnsflæði og aðra geira. Seðlabankinn innleiðir sjaldan 50 punkta niðurskurð í einni hreyfingu, nema hann skynji verulega áhættu.
Þessi athyglisverða lækkun að þessu sinni hefur komið af stað víðtækum umræðum og áhyggjum um efnahagshorfur á heimsvísu, sérstaklega áhrifum vaxtalækkunar á peningastefnu annarra landa og fjármagnshreyfingar. Í þessu flókna samhengi hefur hvernig alþjóðleg hagkerfi - sérstaklega Kína - bregðast við yfirfallsáhrifum orðið þungamiðja í núverandi umræðu um efnahagsstefnu.
Ákvörðun seðlabankans felur í sér víðtækari breytingu í átt að vaxtalækkunum hjá öðrum helstu hagkerfum (að Japan undanskildu), sem stuðlar að alþjóðlegri samstilltri tilhneigingu til að slaka á peningamálum. Annars vegar endurspeglar þetta sameiginlegar áhyggjur af hægari alþjóðlegum vexti, þar sem seðlabankar lækka vexti til að örva atvinnustarfsemi og efla neyslu og fjárfestingu.
Hnattræn slökun getur haft bæði jákvæð og neikvæð áhrif á hagkerfi heimsins. Lægri vextir hjálpa til við að létta á efnahagslegum samdrætti, draga úr lántökukostnaði fyrirtækja og ýta undir fjárfestingar og neyslu, sérstaklega í greinum eins og fasteignum og framleiðslu, sem hafa verið þvinguð af háum vöxtum. Hins vegar, til lengri tíma litið, gæti slík stefna hækkað skuldir og aukið hættuna á fjármálakreppu. Ennfremur gætu samræmdar gengislækkanir á heimsvísu leitt til samkeppnishæfrar gengisfellingar, þar sem gengisfall Bandaríkjadals vekur aðrar þjóðir til að fylgja í kjölfarið, sem eykur gengissveiflur.
Fyrir Kína gæti vaxtalækkun seðlabankans valdið hækkunarþrýstingi á júanið, sem gæti haft neikvæð áhrif á útflutningsgeirann í Kína. Þessi áskorun bætist við hægan alþjóðlegan efnahagsbata, sem setur aukinn rekstrarþrýsting á kínverska útflytjendur. Þannig að viðhalda stöðugleika gengis júans á sama tíma og samkeppnishæfni útflutnings verður viðvarandi mun vera mikilvægt verkefni fyrir Kína þar sem það siglir niðurfallið frá aðgerðum Fed.
Vaxtalækkun Seðlabankans er einnig líkleg til að hafa áhrif á fjármagnsflæði og valda sveiflum á fjármálamörkuðum Kína. Lægri vextir í Bandaríkjunum geta laðað alþjóðlegt fjármagnsinnstreymi til Kína, sérstaklega inn á hlutabréfa- og fasteignamarkaði þess. Til skamms tíma gæti þetta innstreymi þrýst upp eignaverði og örvað markaðsvöxt. Hins vegar sýna söguleg fordæmi að fjármagnsflæði getur verið mjög sveiflukennt. Ef ytri markaðsaðstæður breytast gæti fjármagn fljótt farið út, sem hrundið af stað miklum sveiflum á markaði. Þess vegna verður Kína að fylgjast náið með hreyfingu fjármagnsflæðis, verjast hugsanlegri markaðsáhættu og koma í veg fyrir fjármálaóstöðugleika sem stafar af spákaupmennsku fjármagnshreyfingum.
Á sama tíma gæti vaxtalækkun seðlabankans sett þrýsting á gjaldeyrisforða Kína og alþjóðaviðskipti. Veikari Bandaríkjadalur eykur sveiflur í eignum Kína í dollurum, sem veldur áskorunum við stjórnun gjaldeyrisforða þess. Að auki gæti lækkun dollara rýrt samkeppnishæfni Kína í útflutningi, sérstaklega í samhengi við veika alþjóðlega eftirspurn. Hækkun á Yuan myndi kreista enn frekar framlegð kínverskra útflytjenda. Þar af leiðandi mun Kína þurfa að taka upp sveigjanlegri peningastefnu og gjaldeyrisstjórnunaraðferðir til að tryggja stöðugleika á gjaldeyrismarkaði innan um breyttar alþjóðlegar efnahagsaðstæður.
Frammi fyrir þrýstingi gengissveiflna sem stafar af gengisfalli dollara ætti Kína að stefna að því að viðhalda stöðugleika innan alþjóðlega peningakerfisins og forðast óhóflega gengishækkun sem gæti grafið undan samkeppnishæfni útflutnings.
Þar að auki, til að bregðast við hugsanlegum sveiflum á efnahags- og fjármálamarkaði af völdum seðlabankans, verður Kína að styrkja enn frekar áhættustýringu á fjármálamörkuðum sínum og auka eiginfjárhlutfall til að draga úr áhættunni sem stafar af alþjóðlegu fjármagnsflæði.
Í ljósi óvissrar alþjóðlegrar fjármagnshreyfingar ætti Kína að hámarka eignauppbyggingu sína með því að auka hlutfall hágæða eigna og draga úr áhættu fyrir áhættusamar eignir og auka þannig stöðugleika fjármálakerfisins. Á sama tíma ætti Kína að halda áfram að efla alþjóðavæðingu júansins, auka fjölbreyttan fjármagnsmarkaði og fjármálasamvinnu og efla rödd sína og samkeppnishæfni í alþjóðlegum fjármálastjórn.
Kína ætti einnig stöðugt að stuðla að fjármálanýsköpun og umbreytingu fyrirtækja til að auka arðsemi og seiglu fjármálageirans. Innan við alþjóðlega þróun samstilltrar peningalegrar slökunar munu hefðbundin vaxtamunatekjulíkön verða undir þrýstingi. Þess vegna ættu kínverskar fjármálastofnanir að kanna nýja tekjulindir á virkan hátt - eins og auðstjórnun og fintech, fjölbreytni fyrirtækja og nýsköpun í þjónustu - til að styrkja heildar samkeppnishæfni.
Í samræmi við landsáætlanir ættu kínverskar fjármálastofnanir að taka virkan þátt í vettvangi um samvinnu Kína og Afríku í Peking aðgerðaáætlun (2025-27) og taka þátt í fjárhagslegu samstarfi undir Belt og vegaátakinu. Í því felst að efla rannsóknir á alþjóðlegri og svæðisbundinni þróun, dýpka samstarf við alþjóðlegar fjármálastofnanir og staðbundnar fjármálastofnanir í viðkomandi löndum og tryggja aukinn aðgang að staðbundnum markaðsupplýsingum og stuðning til að stækka alþjóðlega fjármálastarfsemi með skynsamlegum og stöðugum hætti. Virk þátttaka í alþjóðlegri fjármálastjórn og reglusetningu mun einnig auka getu kínverskra fjármálastofnana til að keppa á alþjóðavettvangi.
Nýleg stýrivaxtalækkun seðlabankans boðar nýjan áfanga í alþjóðlegri slökun peningamála, sem býður upp á bæði tækifæri og áskoranir fyrir hagkerfi heimsins. Sem næststærsta hagkerfi heims verður Kína að taka upp fyrirbyggjandi og sveigjanlegar viðbragðsaðferðir til að tryggja stöðugleika og sjálfbæra þróun í þessu flókna alþjóðlega umhverfi. Með því að efla áhættustýringu, hámarka peningastefnu, stuðla að nýsköpun í fjármálum og dýpka alþjóðlega samvinnu, getur Kína fundið meiri vissu innan um alþjóðlega efnahagsóvissu og tryggt öflugan rekstur hagkerfis síns og fjármálakerfis.
Pósttími: Okt-08-2024